(gelopen op vrijdag 11 februari 2022)
Regen en somberheid, de hele week lang. Tot vrijdag, de dag van deze geplande wandeling: droog en af en toe zon wordt voorspeld! Op weg naar Gouda, waar de groep van Op Stap met Irene start met een etappe van het Pelgrimspad. Optimistisch wil ik wat lichter bepakt gaan en laat mijn regenkleding thuis – even heb ik heb daar spijt van als er een bui op het dak van de bus klinkt. In de trein zitten twee wandeldames met elkaar te praten over wat ze gaan lopen; het klinkt een beetje als dezelfde etappe, zouden ze bij de groep aansluiten? Op het station blijken ze echter hun eigen weg te gaan. Ik wacht in de hal en al snel spreekt een leuke vrouw me aan of ik op de groep wacht. Samen wachten is gezelliger en we praten direct over ‘is het voor jou ook de eerste keer met deze groep’ en ‘wat heb je nog meer gewandeld / waar kom je vandaan’. Kernvragen voor een groepswandeling, merk ik. Inmiddels verzamelt zich buiten een kring mensen rond Irene, gelukkig zien wij dat op tijd en gaan ook naar buiten. Erg leuk om gezamenlijk te beginnen met een voorstelrondje dat bestaat uit ‘noem je voornaam en je woonplaats’, en daarna de ‘regels’ van de tocht. Lekker kort!
En daar gaan we, in een stoet van 16 mensen, richting binnenstad Gouda. Het Pelgrimspad (van Amsterdam naar Maastricht) loopt niet door Gouda, maar nu we hier toch zijn vanwege het treinstation is de binnenstad natuurlijk wel mooi om even mee te pakken. Voor mij heel bekend; als kind en tiener ging ik hier altijd winkelen, eerst met mijn moeder en later met vriendinnen. Later werkte ik in Gouda, nóg weer later heb ik zelfs hier in het stadhuis gewerkt!
Over een drassige tiendweg zoeken we ons een weg richting de dijk, waar we met ander verkeer de weg delen. Dat leidt diverse malen tot kleine botsingen, we houden ons ook niet erg aan de regels om aan één kant te blijven lopen als groep. Dat wekt blijkbaar wat irritatie op bij andere weggebruikers – of ze kijken gewoon niet goed uit.
Een poosje verder heb ik in Haastrecht nog een déja vu: de achtertuin van het museum Bisdom van Vliet, waar we lang geleden onze trouwfoto’s hebben laten maken!
Al na 5 kilometer hebben we een horecastop. In restaurant Onder de Brug te Haastrecht worden we verwacht en worden we warm onthaald. We mogen zelfs apart afrekenen, wat best bijzonder is. Irene blijkt dit vooraf te regelen, en dat is dus een van de voordelen van zo’n begeleide wandeling.
Wat me opnieuw opvalt is dat ik minder van de omgeving waarneem dan wanneer ik alleen loop. Het is ook logisch en gelukkig is de omgeving ook niet heel nieuw voor me. We wandelen over drassige tiendwegen waar mijn nogal nieuwe wandelschoenen in de blubber zakken, veel ook over asfalt wat na zo’n regenweek niet per se een straf is. We lopen op zeker moment langs het landje van Kees en Lenie, die middels een bordje laten weten dat iedereen welkom is om even te pauzeren. Iedereen vindt een plekje op een van de banken bij het water. Heerlijke plek om je lunch te nuttigen en even van het zonnetje te genieten! Om stil te zijn of om nog verder te praten en overeenkomsten en gezamenlijke interesses te ontdekken, zoals mij gebeurde ;-).
Richting Schoonhoven gaat het, waar we afsluiten met drank en/of eten naar eigen keuze. Hierna reizen we veelal individueel naar huis. Ik ben in elk geval een ervaring rijker plus meerdere mooie ontmoetingen, ik hoop zeker nog eens met Irene mee te wandelen.
Buiten is vaak beter - voor wie vaker buiten wil zijn 